Μερικά περιστατικά με αναστρέψιμη άνοια θεωρούνται θεραπεύσιμα με την έγκαιρη εφαρμογή θεραπείας. Αντίθετα, οι άνοιες που προαναφέρθηκαν δεν είναι αναστρέψιμες, συνεπώς δεν είναι και θεραπεύσιμες. Η όλη θεραπευτική παρέμβαση είναι συμπτωματική και στοχεύει στη βελτίωση της ποιότητας ζωής και στην επιβράδυνση της νόσου, όπου αυτή είναι εφικτή. Ένα πλήρες ιατρικό ιστορικό, η φυσική εξέταση και. ο εργαστηριακός έλεγχος -περιλαμβανομένης της νευροαπεικόνισης- θα πρέπει να γίνει όταν υπάρχει υποψία της νόσου. Εάν η αιτία της άνοιας είναι αναστρέψιμη, η θεραπεία στοχεύει στην αντιμετώπιση της υποκείμενης διαταραχής.

Η γενική θεραπευτική προσέγγιση των ασθενών με μη αναστρέψιμη άνοια περιλαμβάνει υποστηρικτική ιατρική παρέμβαση, υποστηρικτική παρέμβαση προς τον ασθενή και την οικογένεια του, και φαρμακευτική αντιμετώπιση ειδικών για την άνοια συμπτωμάτων, καθώς και των συνοδών συμπτωμάτων που αφορούν στη συμπεριφορά του ασθενούς. Η διατήρηση της σωματικής υγείας, ενός υποστηρικτικού περιβάλλοντος και μιας συμπτωματικής φαρμακοθεραπείας, είναι απαραίτητη για την πλειοψηφία των ανοϊκών ασθενών.

Η συμπτωματική θεραπεία περιλαμβάνει σωστή διατροφή, κατάλληλη σωματική άσκηση, δημιουργικές εργοθεραπείες, μέριμνα για προβλήματα ακοής και όρασης, και θεραπεία σωματικών διαταραχών όπως νόσοι του ουροποιητικού και του καρδιοαναπνευστικού. Ιδιαίτερη μέριμνα θα πρέπει να ληφθεί για τα άτομα του περιβάλλοντος και τους φροντιστές (αντιμετώπιση της ματαίωσης, του πρώιμου πένθους και της εξουθένωσης, λόγω της επί μακρόν αντιμετώπισης του κατά κανόνα επιδεινούμενου ασθενούς).

Σε περίπτωση αγγειακής άνοιας, παράγοντες επικινδυνότητας όπως υπέρταση, καρδιαγγειακά προβλήματα, υπερλιπιδαιμία, διαβήτης, παχυσαρκία, κατάχρηση αλκοόλ, κάπνισμα, πρέπει να αντιμετωπίζονται κατάλληλα. Τέλος, στις μετωποκροταφικές άνοιες προσοχή πρέπει να δοθεί στις διαταραχές συμπεριφοράς που απορρέουν από την αλλαγή της προσωπικότητας και της παραβατικότητας που αναδύεται λόγω της μη αποδεκτής κοινωνικής συμπεριφοράς.